Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Από ένα ποίημα της Πολυδούρη

 Δημιουργούμε με αφορμή το ποίημα της Μ. Πολυδούρη
"Κοντά σου" . 
Όμως αντιστρέφουμε την εικόνα. Μακριά σου  λοιπόν.








Κοντά σου


Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.

Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κι αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.

Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι ανύποπτα περνά μέσ’ στη ζωή.
Κοντά σου όλα γλυκά κι όλα σα χνούδι,
σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή.


Μουσική του Νότη Μαυρουδή
με την Σοφία Βόσσου





Μακριά σου


Μακριά σου η αγάπη δεν μ' αγγίζει
μα βλέπω τη σκιά που λικνίζεται
σαν πειρασμός γυροφέρνει προκλητικά
ξυπνά ανμνήσεις και με περιπαίζει
η μελαγχολική αύρα της
σαν φάντασμα μ' έχει στοιχειώσει


Μακριά σου η ζωή δε γελά
αχνοφαίνεται ένα θλιμμένο χαμόγελο
τα δάκρια μουσκεύουν τη χαρά μου.
Τώρα το βαρύ βήμα σου δε σπάει τη σιωπή
μόνο απολιθώματα ευτυχίας στολίζουν το πάτωμα
απομεινάρια ζωής ηχηρής


Μακριά σου 
ο ήλιος είναι θαμπός
το τριαντάφυλλο είναι άοσμο
τα χελιδόνια είναι παράφωνα

Σκοτεινό δωμάτιο
Σβησμένο κερί
Βρεγμένο σεντόνι
Παράνοια
Θρύψαλλα μοναξιάς σκορπισμένα παντού
Εικόνες εγκατάλειψης
Εικόνες εξαθλίωσης
Εικόνες ... Μακριά σου



Φαίδρα



Μακριά σου
Ι

Τα δάκρυα στεγνά
αλλά, μακριά σου.
Επούλωση του τραύματος
που πάντα θα υπάρχει απειλητικό
να κακοφορμίσει.
Ο γιατρός χρόνος
κλείνει το μάτι
με αυτοπεποίθηση.

Μα, περνά η αγάπη
με γιατροσόφια;





ΙΙ

Το γέλιο άνθισε και φώτισε το πρόσωπό μου
Η σκέψη ελευθερώθηκε και πετάει σαν πουλί
Οι φίλοι με ξανακέρδισαν 
και τους κέρδισα κι εγώ με τη σειρά μου
Δημιουργώ σαν τη μέλισσα
εκεί που είχα ξεχάσει πώς γίνεται το μέλι.

Πόσο όμορφη μάσκα διάλεξα στ' αλήθεια !





ΙΙΙ

Χρειάστηκε μόνο 
ν' αντικρίσω το είδωλό μου
στον καθρέφτη
για να νιώσω αυτό 
που όλοι λένε : 
Καλύτερα μακριά σου !

Γ