Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Δημιουργούμε απ' την απώλεια

Φαίδρα
Απώλεια



Η απώλεια γεμίζει τη ζωή μας
Καλύπτει τα άσκοπα κενά του χρόνου
Σπάει τα δεσμά της μονότονης παρουσίας
Κι ελευθερώνει πλήθος πονεμένων συναισθημάτων.
Όμως η απώλεια δε γίνεται ανάμνηση μ' ένα δάκρυ
Γι αυτό όταν σμίγει με τη μοναξιά
τέρατα γεννιούνται!




Γ.Α
Απώλεια
 


Δήλωση : ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΙ !
ποιοι; εμείς, εσείς,
η κοινή γνώμη βρε αδερφέ!

Είμαστε;
Μπορεί και νάμαστε, 
οπότε κυλάν στα μάτια μας,
ή δεν κυλάν τα δάκρυα
και τρέχουμε στην κηδεία και 
στα μνημόσυνα
ή πάλι δεν τρέχουμε
αλλά μόνοι μας φροντίζουμε
να ξεπεράσουμε τον πόνο.

Μπορεί και να μην είμαστε
πραγματικά συγκλονισμένοι
και τα δάκρυα να είναι κροκοδείλια.
Τότε φροντίζουμε να πάμε
όπου πάει ο φακός
και να λέμε "εις επήκοον όλων"
πόσο μας εκτιμούσε ο εκλιπών
και τι είχε δηλώσει για το ταλέντο μας

Μπορεί και να αντιμετωπίζουμε την απώλεια 
με αδιαφορία
κρίμα, αλλά τι μας νοιάζει εμάς
δεν είχαμε άλωστε ιδιαίτερη σχέση,
γιατί να στενοχωρηθούμε.

Τι σου είναι ο άνθρωπος,
πάντα για την πάρτη του φροντίζει!