ΜΟΝΑΞΙΑ

Θα έρθει καιρός

που το ατέρμονο κενό

θα έρθει και θα σταθεί αγέρωχο

απέναντι στο πονεμένο σου δάκρυ

θα σε κοιτάξει μέσα στα μάτια

και θα σε κάνει να λυγίσεις

η θλίψη σου θα ξεδιψάσει

την αχόρταγη ψυχή του.

Θα έρθει ο καιρός

που θα περπατάς ανάμεσα τους

αλλά θα είσαι αόρατος μέσα στο πλήθος.

Ένα τίποτα στη μέση του πουθενά

τη στιγμή που η οχλαγωγία

θα καλύπτει τη φωνή σου.

Θα έρθει ο καιρός

που θα μείνεις μόνος σου

μονάχα εσύ και το είδωλο σου

στο ραγισμένο καθρέφτη να

σου θυμίζει μελαγχολικά τα

λάθη του παρελθόντος.

Θα έρθει ο καιρός

που η μοναξιά αήττητη

θα διαβεί το κατώφλι σου

και θα σε βρει αμέριμνο

να την περιγελάς.

Φαίδρα