Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Αχνή

Μας κέρδισε το παιχνίδι των ποιητών και το επιχειρήσαμε ξανά με καινούργια λέξη. 
"Αχνή" και το τοπίο ... θολό


1.Μια φωνή




Σε έναν κόσμο σκληρό
κρύο, αντιπαθητικό
μια φωνή προσπαθεί
ανάστημα να σηκώσει
μα στη μοναχική φωνή
ποιος σημασία θα δώσει;


Τι κι αν ουρλιάζει δυνατά
ηχεί σιγά, ψιθυριστά 
γιατί μέσα στο πλήθος
και η πιο βροντερή φωνή
σβήνει, γίνεται αχνή
και χάνεται συνήθως


Ποιος την ακούει τη μοναχή φωνή
όταν το πλήθος την ποδοπατεί;
Κι έτσι γίνεται η δυνατή αχνή
κι η ουσία,  ενόχληση απλή

                                          ΓΣ

2.


  

Όταν τα μάτια σου κοιτώ
χάνομαι μέσα στο κενό
τα μάτια σου κοιτάζω 
και βαριαναστενάζω

Κι όταν η αχνή σου η φωνή 
στ' αυτί μου ψιθυρίζει
τη μάταιή μου τη ζωή
με μελωδία γεμίζει

Φωνή γλυκειά και τρυφερή
φωνούλα σαν τ' αηδόνι
αχ, η φτωχή μου η καρδιά
θα σπάσει σαν μπαλόνι

                                            Ιωάννης Κομνηνός






3.




Αχνό το είδωλο στο τζάμι
Αχνό τοπίο στην παλάμη
Αχνά τα σπίτια στη βεράντα
Αχνοί οι δρόμοι που ξέρω, πάντα


Ο όχλος κι οι φωνές αχνές
Το φως και οι σχισμές αχνές
Τα λόγια και οι υποσχέσεις
Οι προσδοκίες και οι σχέσεις
Αχνές

                      Β





4.




Η μορφή της ζωής φαντάζει μια αχνή οπτασία, μπροστά στην επιβλητική μαυροντυμένη φιγούρα του
Θανάτου.
Μ' αυτή την ιδέα για πυξίδα πορεύονται στη ζωή τους.
Με τα φύλλα του σκότους τρέχουν να προλάβουν 
να γεμίσουν τη ζωή τους με ανούσιες απολαύσεις.
Μικρή, αλήθεια;
Να χλωμιάζουν εκατό χρόνια ζωής, μπροστά σε μια στιγμή θανάτου;
Μ' αυτή τη σκέψη οδηγό πορεύονται.
Τρέχουν να ξεφύγουν και σπαταλάνε έναν αιώνα ζωής
κατατρεγμένοι από μια στιγμή θανάτου
Αχνή αλήθεια η σιλουέτα της ζωής, μπροστά στην επιβλητική μαυροντυμένη φιγούρα του 
Τέλους.

                                                                  Σκιά







5.





Αχνή προβάλλει η μέρα
Αχνή αυγή
Μα πού μυαλό για ποίηση
και ρομαντικές αναζητήσεις


Α, να μην ξεχάσω
Ένα κιλό άχνη
Για τους κουραμπιέδες.


                  Γ