Δημιουργούμε από το έργο του Αντώνη Σαμαράκη "Ζητείται Ελπίς".
Ποιος μιλά για ελπίδα; Ποιος ζητά την ελπίδα, το φως; Ένας
άνθρωπος ασυμβίβαστος, γενναίος. Χωρίς όνομα. Εσύ. Εγώ Αυτός που κάθεται δίπλα
σου.
Κάθομαι και σου γράφω κι εγώ για όλα όσα νιώθω. Όλες τις
αλήθειες μου. Μη φοβάσαι να εκτεθείς! Η ελπίδα είναι η καρδιά μας.
Σ’ αυτόν τον κόσμο
Δε γίνεται χωρίς ελπίδα να ζούμε
Να κοιτάζουμε πρέπει
Γύρω μας το καθετί
Και να λέμε:
Όχι!
Δεν μπορεί να είναι έτσι!
Η ελπίδα είναι η καρδιά μας! Δεν την ακούς; Δεν την ακούτε;
Να παλεύει κάτω από το στήθος σας. Να παλεύει εσάς! Τη συμβατικότητά σας!
Μάθατε να θάβετε τον έρωτα επειδή κάποτε σας γύρισε την πλάτη. Το όνειρο, επειδή
κάποτε είδατε έναν εφιάλτη. Ακούστε με που σας λέω! Μην τα παρατάτε. Η ζωή
επίτηδες είναι έτσι. Σκληρή μαζί μας, κακοτράχαλο βουνό! Κι εμείς γιατί να τη
χορεύουμε ευθύγραμμα; Γιατί να μη μεθύσουμε στις στροφές; Όποιος έχει ελπίδα
ξανασηκώνεται. Ναι, η ελπίδα είναι τα φτερά που ο κόσμος υποσχέθηκε στα παιδιά
του. Πολλά φτερά. Πολλές καρδιές να χτυπούν δυνατότερα για την ελπίδα. Στο
βάθος δε βλέπω πια το σούρουπο. Είναι που ξημερώνει.
Αν δεν έχεις πού να πας, έλα μαζί μου. Ποτέ δεν είναι αργά
να νιώσουμε τους παλμούς μας. Να κρατήσουμε τα χέρια. Να πούμε όχι στα κακά
όνειρα. Να ράψουμε το δικό μας. Να μάθουμε γραφή και ανάγνωση πάνω στα σώματά
μας.
Πάντα έρχεται το αύριο. Ό, τι και να γίνει πάντα ξημερώνει.
Η ίδια η φύση, το χώμα που μας γέννησε μας λέει να ελπίζουμε. Μας λέει
ανθρώπους. Κοιτώ ψηλά είναι τα’ όνομά σου. Τα’ όνομά του. Τα’ όνομα αυτού που
κάθεται δίπλα σου.
Εμείς είμαστε η ελπίδα. Εμείς η ουσία του κόσμου. Εμείς η
μουσική του. Εμείς και η φθορά του.
Ζητείται Ελπίς!
Ζητείται άνθρωπος!
(εγώ κάνω ένα βήμα μπροστά)
Πριν ξημερώσει, θέλω το φεγγάρι
Να μας δει παραταγμένους
Στο στρατόπεδο της ελπίδας
Κοραλλία
Αναρτήσεις
