Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ζητείται Ελπίς

Δημιουργούμε με αφορμή το ομώνυμο έργο του Αντ. Σαμαράκη





Θέλησα και εγώ να βρω ελπίδα για να προσφέρω. Σκέφτηκα «σήμερα είμαι χαρούμενη.» Μπορώ να διαθέσω μία απ’ τις ελπίδες μου στον άνθρωπο που εύλογα απογοητεύτηκε και τόλμησε να το δηλώσει. Αλήθεια, πώς έκανε κάτι τέτοιο; Τόσο ξεδιάντροπα! Πώς δεν ένιωσε ενοχές να βάλει τον κόσμο σε τόσες σκέψεις! Λες και δεν ξέρουμε πώς έχουν τα πράγματα… Αν όμως κάποιος επιθυμεί να κλείνει τα μάτια του και να βαδίζει χορεύοντας, γιατί πρέπει να του βγάλουμε τη μάσκα, να τον αναγκάσουμε να δει τα πράγματα «έτσι», όπως είναι; Θα του απαντήσω και εγώ με μια δημοσίευση στην ίδια εφημερίδα.

Ζητείται άνθρωπος!
Όλοι μας κρατάμε ένα φανάρι
Και ψάχνουμε στους δρόμους
Σαν να ‘μασταν σαλοί.
Μην επιμένεις!
Δεν θα καταφέρεις να σβήσεις το φανάρι μου
Η φωτιά υπάρχει στη φύση
Χτύπα και εσύ δυο πέτρες
Και δώσε φως στο δικό σου χέρι.
Λοιπόν,
Εσύ κρατάς το φανάρι
Εσύ και την φωτιά.
Δεν μας βλέπεις που όλοι μαζί βαδίζουμε;
Η ελπίδα βρίσκεται εδώ
Στη σαλεμένη μάζα!

     Το διαβάζω ξανά και ξανά. Το έγραψα τόσο πηγαία! Μα γιατί δεν πείθει ούτε εμένα; Κατάφεραν δύο μονάχα λέξεις, ενός άγνωστου, σε μια τυχαία εφημερίδα, να με καταβάλουν τόσο πολύ; Ή μήπως εδώ και καιρό ζητάω και εγώ απελπισμένα ελπίδα; Πράγματι, έχω νιώσει και εγώ πως δεν υπάρχει ουσία πουθενά, ούτε στο να γράφω. Έχω νιώσει πως δεν υπάρχει σωτηρία από τίποτα. Όλο θα ξοδεύω το μυαλό μου στα χαρτιά και όλο κάτι ακόμη θα υπάρχει να πω, γιατί ποτέ δεν θα συγκατατεθεί τελικά η εποχή. Πάντα θα έρχονται και άλλα, και άλλες καταστροφές στη φύση, και άλλες καταστροφές στην ανθρωπότητα, και άλλοι πόλεμοι, και άλλες «απαγωγές», και άλλοι «βιασμοί», και άλλες «αυτοκτονίες για οικονομικούς λόγους». Όμως, πώς, τέλος πάντων, θα ζήσουμε; Θα επιβιώνουμε στη γη αναμένοντας βασανιστικά το θάνατο; Αυτό είναι η λύση; Κάθε φορά εκεί βρίσκω την ελπίδα. Λέω πάντα… «Υπάρχει Θεός! Πρέπει να υπάρχει Θεός!» Και έπειτα; Περιμένω…
     Σπάω το κεφάλι μου να βρω μια απάντηση. Αρνούμαι να δεχτώ την απελπισία! Ζητάει ελπίδα… Και πρέπει! Εγώ, πρέπει να βρω μια ελπίδα, για αυτόν, για όλους, για εμένα… Πού να ψάξω;

                                                                                                                                  Α.Κ.