Όχι, δεν σταματήσαμε να δημιουργούμε στην ποίηση. Και πώς θα μπορούσαμε να το κάνουμε άλλωστε με τόσα ερεθίσματα γύρω μας.
Πηγή μας έμπνευσης ο Μπρεχτ και το θεατρικό ο Σπιούνος

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Πολλές φορές με πλησιάζουν κάποιες σκέψεις.

Είναι από αυτές που παραμένουν στο μυαλό.

Που ενοχλητικά πιέζουν τις θνητές μας υπάρξεις.

Και άλλοτε,

Τις δολοφονούν.

Στ’ αλήθεια όμως σκέψη δεν υπάρχει.

Αφού κανείς δεν ξέρει τώρα πια να σκέφτεται.

Αφού και συναισθήματα ίσως να μην υπάρχουν.

Και εύκολα θάβονται στη μνήμη.

Στις μνήμες αυτών που δεν πρόλαβαν να διδαχτούν.

Στις μνήμες αυτών που δεν πρόλαβαν να ζήσουν

Για να ακούσουν τη σοφία να τραγουδά.

Και έτσι,

Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει που ξεχνούν;

Αφού η κοινωνία τους θέλησε

Απρόσωπα υποχείριά της.

Και τώρα οι καημένοι τριγυρνούν

Νεκραναστημένοι ανάμεσα σε νεκρούς.

                                                                                  Αλεξανδριανή

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Πολλές φορές με πλησιάζουν κάποιες σκέψεις.

Είναι από αυτές που παραμένουν στο μυαλό.

Που ενοχλητικά πιέζουν τις θνητές μας υπάρξεις.

Και άλλοτε,

Τις δολοφονούν.

Στ’ αλήθεια όμως σκέψη δεν υπάρχει.

Αφού κανείς δεν ξέρει τώρα πια να σκέφτεται.

Αφού και συναισθήματα ίσως να μην υπάρχουν.

Και εύκολα θάβονται στη μνήμη.

Στις μνήμες αυτών που δεν πρόλαβαν να διδαχτούν.

Στις μνήμες αυτών που δεν πρόλαβαν να ζήσουν

Για να ακούσουν τη σοφία να τραγουδά.

Και έτσι,

Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει που ξεχνούν;

Αφού η κοινωνία τους θέλησε

Απρόσωπα υποχείριά της.

Και τώρα οι καημένοι τριγυρνούν

Νεκραναστημένοι ανάμεσα σε νεκρούς.

                                                             ΑΚ