Ερωτικά

 Λέγαμε με την Ελπίδα, δεν μπορεί να μην είναι ερωτευμένοι οι έφηβοι. Βέβαια , κάπου - κάπου δειλά ξέφευγε κάποιος στίχος, ή υπαινιγμός, τίποτε όμως ηχηρό ή κραυγαλέο. Από ντροπή, ή  ανασφάλεια, μπορεί, αλλά πάλι μας έβαζε σε σκέψεις.
"Πώς έγινε και μ΄ ένα πέτρινο χέρι συγυρίσαμε το σπίτι και τη ζωή μας; " που έγραψε κι ο ποιητής.
Όμως η αρχή έγινε. Να είσαι καλά Αριάδνη

Ερωτικό Ι

Σαν κοιτώ τα μάτια σου

με κατακλύζουν οι αναμνήσεις

περασμένων στιγμών κοντά σου

Δεν ξέρω αν φταίει η μέρα,

η ώρα ή το χρώμα τους

 αλλά δεν μπορώ να  αντέξω άλλο

 τέτοιο  συναίσθημα ,

που αδυνατεί να γίνει

ακόμα πιο

γλυκό, αγνό κι’ αληθινό

γιατί είναι απόλυτο.

Το απόλυτο «Σ’ ΑΓΑΠΩ»

Ερωτικό ΙΙ

Αν τολμούσα να σου πω

αυτό που κρύβει η καρδιά μου

δεν θα γινόμουν κτήμα

της δικής σου ψυχής

Θα μπορούσα να σε κοιτώ

 στα μάτια, να αντικρίζω

 την αλήθεια, να γεύομαι

τον έρωτα

Κειμήλια που μόνον εσύ

 μπορείς να δώσεις,

Λέξεις που δεν χάνουν

 τη σημασία τους, αλήθειες

που δεν  ζουν στο

ψέμα, καρδιές που  χτυπούν

αληθινά

Και μάτια, αγνά, καθαρά, που

θα γέμιζαν κάθε στιγμή,

επειδή εσύ θα βρισκόσουν εκεί

Ερωτικό ΙΙΙ

Αυτό που αντίκρισα σήμερα

Δεν μπορώ να το τραγουδήσω με νότες

Δεν μπορώ να το ζωγραφίσω με χρώματα

Δεν μπορώ να το εκφράσω με λέξεις

Η δύναμή μου χάθηκε

Τα πόδια μου λύγισαν

Η καρδιά μου σκίρτησε,

Το στομάχι σφίχτηκε

Έχασα τη λογική μου

Με έκανες να χαθώ στο απύθμενο

βάθος των ματιών σου, που 

δε θα μπορούσε να’ ναι πιο μεγάλο
  από τη γλυκειά άβυσσο

της καρδιάς σου

Προσπάθησα να περπατήσω

Αλλά ο δρόμος ήταν δύσβατος.

Δεν εύρισκα το μίτο, τα λόγια χάνονταν,

Σε κάθε κίνηση η λογική παραμορφωνόταν

 από ένα νέφος συναισθημάτων.

Άστραψε φως και μπόρεσα να δω

Αυτό που έψαχνα τόσο καιρό,

Αυτό που εσύ έκρυβες μήνες τώρα.

Το δρόμο για την καρδιά σου,

τον πιο φωτεινό δρόμο που έχω αντικρίσει ποτέ.

 Ερωτικό ΙΙΙΙ

Αν ήμουν το κεφάλι θα ήθελα να σε έχω πάντα δίπλα μου

Αν ήμουν τα μάτια θα σε κοιτούσα κάθε λεπτό

για να μην χάνω επαφή με την ομορφιά της ψυχής σου

Αν ήμουν η μύτη διαρκώς θα μύριζα το γλυκό άρωμά σου που

 θυμίζει την ανοιξιάτικη βροχή

Αν ήμουν το στόμα θα ήθελα να ακουμπώ συνέχεια το

 δικό σου για να έχω πάντα τη γεύση των χειλιών σου

Αν ήμουν τα αυτιά, θα άκουγα συνέχεια την κελαηδιστή φωνή σου

για να μην χάνω ούτε λέξη από αυτά που λες.

Και τέλος, αν ήμουν η καρδιά θα φρόντιζα ο κάθε χτύπος μου να σου θυμίζει,
σαν το ρολόι, το λόγο  για τον οποίο ζω.

Εσένα

Αριάδνη