Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Δημιουργούμε μετά από μια απώλεια. Κρίναμε απαραίτητο ένα μικρό αφιέρωμα στο σπουδαίο δημιουργό Μάνο Ξυδού πριν αρχίσουμε να καταγράφουμε τις δικές μας μικρές δημιουργίες μετά τις διακοπές του Πάσχα.

Από τις εφημερίδες:
Ο Μάνος Ξυδούς δεν είναι πια κοντά μας. Ο αγαπημένος τραγουδοποιός κάποιων από τα ωραιότερα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας έφυγε ξαφνικά από τη ζωή χθες το βράδυ. Κι έζησε τις τελευταίες του ώρες κάνοντας αυτό που πάντα λάτρευε: παίζοντας μουσική. Εκανε πρόβα μαζί με συνεργάτες του στο Νέο Φάληρο όταν ξαφνικά ένιωσε δυσφορία.
( Έθνος )


Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών, όμως η μουσική ήταν η μεγάλη του αγάπη. Παράλληλα με τις σπουδές έπαιζε μουσική ως DJ στις ιστορικές «Καρυάτιδες» της Πλάκας.
Εργάστηκε στη «Μίνως-ΕΜΙ» ως διευθυντής μάρκετινγκ και ως παραγωγός κέρδισε αρκετούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 το τραγούδι του «Sambrina» από το ελληνικό γκρουπ «Dreamer and the fool moon» έφτασε στην κορυφή των τσαρτ όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Είχε επίσης συνεργαστεί δισκογραφικά με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στον δίσκο «Προσέχω δυστυχώς», τους «Oναρ» και τους αδελφούς Κατσιμίχα, με τους οποίους είχε πρόσφατα πραγματοποιήσει συναυλίες. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο νέος του δίσκος με τίτλο «Τ' αστέρια θα είναι πάντα μακριά».
(Εξπρές)


Ο Μάνος Ξυδούς έχει συνδέσει το όνομά του με σημαντικά τραγούδια της ελληνικής ροκ σκηνής της τελευταίας 20ετίας.
Με τους Dreamer and the fool moon και το τραγούδι Sambrina, σε αγγλικό στίχο, είχε ανέβει στις πρώτες θέσεις των καταλόγων πολλών ευρωπαϊκών χωρών.
Συμμετείχε στην παραγωγή του πρώτου και του τρίτου δίσκου των Πυξ Λαξ και έγινε μέλος του συγκροτήματος γράφοντας στίχους, μουσική και κάνοντας φωνητικά, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς Έλληνες τραγουδιστές.
Ανάμεσα στα τραγούδια που φέρουν την υπογραφή του Μ. Ξυδούς είναι τα: Εσύ Εκεί, Πούλα με, Με στέλνεις, Λένε για μένα, Θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω, Χάθηκες αλήτισσα, Ποδήλατα δίχως φρένα, Μόνο για κείνη μη μου λες, Ασ' την να λέει, You get in love, Μέλυδρον και πολλά άλλα.
( Τα Νέα)

Καλό ταξίδι, Μάνο. Με βουβό πόνο και λόγια αγάπης, εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας πλημμύρισαν χτες το απόγευμα το νεκροταφείο Αγ. Αναργύρων, για ν' αποχαιρετήσουν τον φίλο, τον συνταξιδιώτη στη ζωή και στο όνειρο, Μάνο Ξυδούς, που πρόωρα και αναπάντεχα «έφυγε» από τη ζωή στα 57 του χρόνια. Ηταν πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που συνόδεψαν, μαζί με την οικογένειά του, τον καλλιτέχνη στην τελευταία του κατοικία: Στη γη της «δυτικής όχθης», που αγάπησε και τραγούδησε και στην οποία από χτες αναπαύεται. Ανάμεσά τους άνθρωποι που μοιράζονταν χρόνια τώρα μαζί του συγκινήσεις μέσα από τα διαλεχτά τραγούδια του. Καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε και πολλοί νεότεροι, που με γνώση και ανιδιοτέλεια αγκάλιασε, συμβούλεψε, στήριξε όσο μπορούσε. Σύντροφοί του στη μουσική, στη γειτονιά, στους καθημερινούς αγώνες... Τα λίγα, από καρδιάς, λόγια ενός από τους συνοδοιπόρους του, ο στερνός αποχαιρετισμός για τον φίλο, τον σεμνό «πρίγκιπα» της δυτικής όχθης. Για τον ευαίσθητο άνθρωπο και ταλαντούχο τραγουδοποιό που κέρδισε την καταξίωση στον αγώνα της ζωής και της τέχνης.

( Ριζοσπάστης )