( Η ΓΚΡΙΖΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΚΑΙ Η ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ )
Μερικές φορές τα παραμύθια είναι και για τους μεγάλους κι άλλες πάλι μόνον για μεγάλους. Μας βοηθούν να δούμε και να πούμε πράγματα που δε θα θέλαμε ή δε θα τολμούσαμε, γιατί μάθαμε από παιδιά να κρύβουμε ή να φκιασιδώνουμε την αλήθεια, ίσως γιατί πονάει.
Το παραμύθι που ακολουθεί πήρε την τελική του μορφή κατά την πρώτη συνάντηση της ομάδας μας, που είχε στόχο την αρχική μας επαφή με το θέμα. Είναι καρπός θεατρικού εργαστηρίου εμπνευσμένου από το βιβλίο της Άβρας Αυδή και της Μελίνας Χατζηγεωργίου « Η τέχνη του δράματος στην εκπαίδευση ». Την εικονογράφηση (Olwyn Whelan) δανειστήκαμε από τα «Παραμύθια με Πριγκίπισσες», εκδ. ΚΕΔΡΟΣ
Οι καθηγήτριες Γιούλη - Ελπίδα
ΘΕΜΑ: Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Χθες, η ομάδα μαθητών του λυκείου μας που επιλέξαμε φέτος να ασχοληθούμε με τη δημιουργική γραφή, κατά την επίσκεψή μας στη γκρίζα χώρα του παραμυθιού βρεθήκαμε μπροστά σε μια παράξενη γιαγιά που επέμενε να διηγηθεί το δικό της παραμύθι
Συζήτηση με τη γιαγιά.
Η γιαγιά μας καλωσόρισε και στη συνέχεια μας διηγήθηκε την ιστορία της. Μας μίλησε για τη γκρίζα χώρα που θα μπορούσε να μην είναι μουντή και δυστυχισμένη και μας εξήγησε πως είναι έτσι γιατί ένας κακός μάγος κοίμισε την πριγκίπισσα που ξέρει να την κάνει πανέμορφη και χαρούμενη. Η κοιμισμένη Χάδη δηλαδή η πριγκίπισσα της χαράς της δημιουργίας περιμένει να έρθουν κάποιοι φίλοι να την ξυπνήσουν και όλοι μαζί να προσπαθήσουν να αλλάξουν το τοπίο όπου μπορούν και σε όποιο βαθμό θα τα καταφέρουν να το αλλάξουν.
Κοιτάξαμε το χώρο γύρω μας (το σχολικό διδακτήριο) και εντοπίσαμε τα προβλήματα που του κληροδότησε ο … ύπνος της πριγκίπισσας. Τα καταγράψαμε σε ένα χαρτόνι. Μερικά μάλιστα τα φωτογραφίσαμε.
Αναλογιστήκαμε το σχολικό πρόγραμμα και σημειώσαμε τα αποτελέσματα της απουσίας της ελεύθερης έκφρασης και της δημιουργικότητας.
Αναλογιστήκαμε επίσης τον αντίκτυπο της έλλειψης δημιουργικότητας σε άλλες πτυχές της σύγχρονης ζωής και καταγάαψαμε επιγραμματικά τις σκέψεις μας σε τρίτο χαρτόνι.
Η γιαγιά διάβασε αυτά που γράψαμε και σχολίασε πως ίσως να έχει έρθει η ώρα να γίνει η προσπάθεια να ξυπνήσει η Χάδη αλλά παρ’ όλα αυτά δήλωσε πως εξακολουθεί να έχει κάποιες επιφυλάξεις. Είπε πως αναρωτιέται σχετικά με το τι έχουμε να χάσουμε λοιπόν και τι να κερδίσουμε ξυπνώντας την πρωτοτυπία και την ελευθερία στη δράση;
Έτσι εμείς οι μαθητές αποφαίισαμε να πάμε να βρούμε τη Χάδη και να την ξυπνήσουμε. Αναρωτηθήκαμε όμως για το πού να βρίσκεται και ζητήσαμε από τη γιαγιά να μας δείξει το δρόμο. Εκείνη μας απάντησε πως η πριγκίπισσά μας κοιμάται παντού, μέσα στον καθένα μας , μέσα στο σχολείο, μέσα στις κοινωνίες μας γιατί ο μάγος που την κοίμισε έχει πολλά πρόσωπα . Αυτά πρέπει να ανακαλύψουμε για να τη ζωντανέψουμε ξανά.
Αναρτήσεις
